لطفا منتظر باشید ...
كو اجل تا من نقاب تن ز جان خود كشم
كو اجل تا من نقاب تن ز جان خود كشم بار ديگر خاك پايش گر به دست افتد مرا مي دهم خط غلامى نو خطان شهر را راز خود گفتم چو بلبل خوار كرد آن گل مرا از اجل خواهم امانى محتشم كاين نظم را
از اجل خواهم امانى محتشم كاين نظم را
بي حجاب اين تحفه پيش دلستان خود كشم توتيا سازم به چشم خون فشان خود كشم تا به تقريب اين سخن از دلستان خود كشم آه تا كى خوارى از دست زبان خود كشم تحفه سازم پيش يار نكته دان خود كشم
تحفه سازم پيش يار نكته دان خود كشم
