دو دل ربا كه بلاى دلند و آفت دين يكى ز غايت عرفان گليست پرده گشا يكى به كام حريفان نموده خنده ز لب يكى به عارض تابنده رشك ماه فلك يكى ز طره سرچين نموده مشگ ختا يكى به قصد من از ابروان كشيده كمانز دست هر دو دل محتشم شكاف شكاف ز دست هر دو دل محتشم شكاف شكاف
دلم به غمزه آن رفت و دين به عشوه ى اين يكى ز عين حيا غنچه است پرده نشين يكى به عارض تابنده همچو در مين يكى به قامت رعنا بلاى روى زمين يكى ز عقده گيسو گشوده ناقه چين يكى چو چشم خود از گوشه ها گشوده كمينگهى به تيغ عداب و گهى به خنجر كين گهى به تيغ عداب و گهى به خنجر كين
لطفا منتظر باشید ...
