هر كه ديدم چونى از غم به فغانست كه تو همچو سوسن به زبان با همه كس در سخنى ميدرى غنچه صفت پرده ى ناموس ولى پاكدامانى از آلايش اغيار چو گل همچو نرگس كنى از كج نظران قطع نظر گرو از صورت چين بردى و ما را ز پيتمي روى وز صف سيمين بدنان هيچ بتى مي روى وز صف سيمين بدنان هيچ بتى
يار غيرى و فغان من از آن است كه تو وين خسان را همگى حمل بر آن است كه تو بر من تنگ دل اين نكته عيان است كه تو ليك اميد من خسته چنان است كه تو زان كه از همت صاحب نظران است كه تو ديده معنى از آن رو نگران است كه تومحتشم را نه چنان آفت جان است كه تو محتشم را نه چنان آفت جان است كه تو
لطفا منتظر باشید ...
