خوش آن شبى كه ز رويش نقاب برخيزد
خوش آن شبى كه ز رويش نقاب برخيزد علي الصباح نشيند چو مه به مجلس مى ز تاب مى گل رويش چنان برافروزد بياد آن مه خرگه نشين چو بارم اشگ شبى بود كه چو از خواب ديده بگشايم بهر زمين كه خرامى چو آهوى مشگين چو محتشم ز دل گرم اگر برآرم آه
چو محتشم ز دل گرم اگر برآرم آه
گشاده روى سحرگه ز خواب برخيزد شبانه با رخ چون آفتاب برخيزد كه سنبل سر زلفش ز تاب برخيزد به شكل خوى كه از آن صد حباب برخيزد به ديده ام تو نشينى و خواب برخيزد ز خاك رايحه مشگ ناب برخيزد ز دود آن همه بوى كباب برخيزد
ز دود آن همه بوى كباب برخيزد