تا بر سپهر از زر انجم بود نشان اين كه در ترقى كار تو بس كه هست بر صاف سلسبيل كشان طعنه ميزنند عدلت ز عدل كسرى و كى مي برد سبق نطق سفيه گفت تو را بارگه نشين از زر فشانى تو ره درگهت شدهزان عهد ياد باد كه بي باده محتشم زان عهد ياد باد كه بي باده محتشم
دست در نار تو بادا درم فشان ذات تو را بهر سر مو صد نشان ز شان از دردجرعه كرمت چاشنى چشان به ذلت ز بذل حاتم طى مي دهد نشان دل بر دهن زدش كه بگو پادشه نشان ممتاز بر زمين چو بر افلاك كهكشانميشد خوشان ز خوش دلى خدمت خوشان ميشد خوشان ز خوش دلى خدمت خوشان
لطفا منتظر باشید ...
