دلم بوسه ز آن لعل نوشين خوهد لب تست شيرين، زبان تو چرب جهان گر سراسر همه عنبر است نگارا غم عشقت از عاشقان مرا گفت جانان خوهى جان بده چو خسرو اگر مي خوهى ملك وصل چو خندم ز من گريه خواهد وليك نه عاشق كند ملك دنيا طلب كند عاشق اندر دو عالم مقام به ما كى درآويزد اى دوست عشق چو من بوم را كى كند عشق صيد درين دامگه ما چو پر كلاغ بر آريم گرد از بساط زمين به دست آورم گر، ز چون من گدا تو از سيف فرغانيى بي نياز
تو از سيف فرغانيى بي نياز
و گر در بها دنيى و دين خوهد چو صوفى دلم چرب و شيرين خوهد دلم بوى آن زلف مشكين خوهد چو كودك گهى آن و گه اين خوهد درين كار او مزد پيشين خوهد چو فرهاد آن كن كه شيرين خوهد چو گريم ز من اشك خونين خوهد نه بهرام شمشير چوبين خوهد اگر در لحد مرده بالين خوهد كه شاه است و هم خانه فرزين خوهد كه شهباز كبك نگارين خوهد سياهيم و او بال رنگين خوهد اگر اسب شطرنج شه زين خوهد سگ كوى او نان زرين خوهد توانگر كجا يار مسكين خوهد
توانگر كجا يار مسكين خوهد