• 
  
  دل ز غمت زنده شد اى غم تو جان دل
  من به تو اولى كه تو آن منى آن من
  عشق ستمكار تو رفته به پيكار جان
  تر كنم از آب چشم روى چونان خشك را
  بنده ز پيوند جان حبل تعلق بريد
  انده دنيا نداد دامن جانم ز دست
  عشق تو چون چتر خويش بر سر جان باز كرد
  روى ز چشمم مپوش تا نتواند فگند
  تا برهاند مرا ز انده من سالهاست از صدف لفظ خويش معنى چون در دهد
  از صدف لفظ خويش معنى چون در دهد
  


• 
  
  نام تو آرام جان درد تو درمان دل
  دل به تو لايق كه تو آن دلى آن دل
  شوق جگر خوار تو آمده مهمان دل
  چون جگرى بيش نيست سوخته بر خوان دل
  تا سر زلف تو شد سلسله جنبان دل
  تا غم تو برنكرد سر ز گريبان دل
  سر به فلك بركشيد سنجق سلطان دل
  كفر سر زلف تو رخنه در ايمان دل
  تا غم تو مي كشد تنگى زندان دل گوهر شعرم كه يافت پرورش از كان دل
  گوهر شعرم كه يافت پرورش از كان دل