اى منور به روى تو هر چشم هر دم از حسن تو دگر رنگى مه چو خورشيد جويدت هر روز دست صدقم كشد به ميل نياز به خيال تو خانه ى دل را تا مرا در غم تو با لب خشك هر كه را آب چشم بهر تو نيست بچشم، زهرم ار كنى در جام دل چو مست مى محبت شد از سر ناز در چمن روزى هست در باغ همچو من بيمار هم ز چشم تو خوب منظر روى هر كه دل در تو بست بى بصر استپرده بر وى فروگذار كه هست پرده بر وى فروگذار كه هست
در دلم نور تو چو در سر چشم روى تو جلوه كرده بر هر چشم تا به رويت كند منور چشم خاك پايت چو سرمه اندر چشم هر نفس مي كند مصور چشم دل به خون جگر كند تر چشم همچو سيلش شود مكدر چشم بكشم، بارم ار نهى بر چشم خمر عشق تو بود و ساغر چشم اى مه لاله روى عبهر چشم بهر تو نرگس مزور چشم هم ز روى تو خوب منظر چشم گر گشايد به روى ديگر چشماين دل همچو خانه را در چشم اين دل همچو خانه را در چشم
لطفا منتظر باشید ...
