گر عيب كنى كه زار مي نالم بلبل چو بديد گل بنالد، من از عشق گل رخش به صد دستان بي قامت همچو سرو او دايم در چنگ فراق آهنين پنجه گرچه به نصيحتم خردمندان چون ديگ پرآب بر سر آتش چون چنگ فغانم اختيارى نيستتا همچو نيم دهان نهى بر لب تا همچو نيم دهان نهى بر لب
من زار ز عشق يار مي نالم بى دلبر گل عذار مي نالم دلسوزتر از هزار مي نالم چون فاخته بر چنار مي نالم باريك شدم چو تار مي نالم گويند فغان مدار، مي نالم مي جوشم و زار زار مي نالم از دست تو اى نگار مي نالمدور از تو رباب وار مي نالم دور از تو رباب وار مي نالم
لطفا منتظر باشید ...
