اى كوى تو ز رويت بازار گل فروشان بازار حسن دارى دكان درو ملاحت خون جگر نظر كن سوداپزان خود را خواهى كه گرد كويت ديوانه سر نگردم هر شب ز بار عشقت در گوشه هاى خلوت با محنتى كه دارند از آشنايى تو از جام وصلت اى جان هرگز بود كه ما را چون سيف بر در تو بي كار مزد يابدتا كى كند چو گاوان در ما زبان درازى تا كى كند چو گاوان در ما زبان درازى
ما بلبلان مستيم از بهر گل خروشان و آن دو عقيق شيرين دروى شكر فروشان با گوشت پاره ى دل در ديگ سينه جوشان چون رو بمن نمودى ديگر ز من مپوشان گردون فغان برآرد از ناله ى خموشان بيگانگان شنودند آواز گفت و گوشان مجلس به هم برآيد ز افغان باده نوشان محروم نبود آن كو در كار بود كوشانكوته نظر كه دارد طبع درازگوشان كوته نظر كه دارد طبع درازگوشان
لطفا منتظر باشید ...
