• 
  
  اى لب لعلت شكرستان من
  تا سر زلف تو نديدم دگر
  درد فراق تو هلاكم كند
  بي لب خندان تو دايم چو آب
  هست بلاى دل من حسن تو
  من تنم و مهر تو جان من است
  جز تو در آفاق مرا هيچ نيست
  گر به فراقم بكشى راضيم
  گر چه فغان مي نكنم آشكار
  ناله چو بلبل كنم از شوق تو سيف همى گويد تو يوسفى
  سيف همى گويد تو يوسفى
  


• 
  
  وى دهنت چشمه ى حيوان من
  جمع نشد حال پريشان من
  گر نكند وصل تو درمان من
  خون چكد از ديده ى گريان من
  باد فداى تن تو جان من
  من شبم و تو مه تابان من
  اى همه آن تو و تو آن من
  هم نكنى كار به فرمان من
  الحذر از ناله ى پنهان من
  اى رخ خوب تو گلستان من بى تو جهان كلبه ى احزان من
  بى تو جهان كلبه ى احزان من