وقتى به خط مرزى ايران و عراق نگاه كنى، مى بينى قصرشيرين و خط مرزى آن مانند شبه جزيره اى به داخل خاك عراق كشيده شده است.قصرشيرين، پيشانى مرز است.خط مرزى به فاصله بيست كيلومترى از شمال، جنوب و غرب قصرشيرين مى گذرد.كوه باز و دراز تمام خانه هاى شهر و باغ ها و مزارع را به آغوش كشيده است.رودخانه الوند، آرام و مارپيچ از ميان شهر مى گذرد و به سمت مرز جارى مى شود.قله باز و دراز 1150 متر ارتفاع دارد.طول آن 30 كيلومتر و عرض آن كمتر از سه يا چهار كيلومتر است.اگر رو به غرب بنشينى و چهار زانو دست هايت را بازكنى، مى توانى اندازه بازو دراز و شكل آن را خوب بفهمى.پشت سرت كوه زاگرس به آسمان قد برافراشته و قصرشيرين زير پايت است.رو به روى تو دشت است؛ تا جايى كه چشم مى بيند زمين صاف و هموار.رود پرآب دجله در اين دشت بزرگ جارى است.پايتخت عراق، بغداد، در كنار دجله قرار دارد.قصر شيرين در زمانهاى دور و در ميان يك راه پر رفت و آمد بازرگانى و نظامى ساخته شده.شيرين، نام همسر خسر پرويز است.پرويز كسرى شاه ساسانى بود.او براى همسرش قصرى بزرگ و زيبا ساخت.هفت سال طول كشيد تا قصر و باغ بزرگ آن آماده شد.قصر با سنگ هاى زيبا تزيين شده بود.از سراسر ايران، گياهان گوناگون و جانوران مختلف جمع آورى شد.هرگوشه از باغ جاى يك نوع گياه و جانور بود.آوازه قصر شيرين در دنيا پيچيد.از آن زمان يك هزار و پانصد سال گذشته است و هنوز خرابه هاى باقيمانده از قصر شيرين نشان از بزرگى و شكوه گذشته آن دارد.قصر شيرين نزديك ترين راه ايران به پايتخت عراق است.يكصد سال پيش كشور عراق بوجود آمد.از آن زمان عراقى ها پرچم و سرود ملّى پيدا كردند.در گذشته شهر بغداد و شمار زيادى از شهرهاى عراق در نقشه ايران بزرگ بود.