عقايد مشترك خوارج

1. عمل جزء ايمان و داخل در ايمان است.

2. ميان كفر و ايمان منزلتى قرار ندارد. بنابراين هر انسانى يا مؤمن است يا كافر.

3. ايمان داراى درجات گوناگون است و درجات ايمان به چگونگى اعمال بستگى دارد. مثلا ايمان شخصى كه همه واجبات و همه مكروهات را ترك مىكند بالاتر از ايمان فردى است كه تنها به واجبات عمل مىكند.

4. چون عمل جزء ايمان است، پس هر عملى كه با ايمان منافات داشته باشد، سبب خروج از دايره ايمان مىشود. از نظر خوارج، گنا كبيره عملى است كه با ايمان منافات دارد و موجب كفر است.

5. مرتكب كبيره چون كافر است، عذاب اخروى ابدى است و آتش خالد و جاودان است.

ب) مسائلى كه مستقيما به ايمان و كفر مربوط نمى شوند. مهمترين اين ارا عبارت اند از:

1. امر به معروف و نهى از منكر در همه درجات واجب است، حتى اگر به قتال بيانجامد؛ آنها براى قتل و پيكار با كسانى كه آنها را كافر مىشمارند هيچ گونه قيد و شرطى نمى شناختند.

2. خروج و جنگ با حاكم جائر واجب است.

3. تحكيم و پذيرش داورى غير خدا حرام است.

4. در صورتى كه وجود امام ضرورى باشد، او با انتخاب آزادانه همه مسلمين تعيين مىشود و امامتش تا زمانى كه بر طبق عدل و شروع عمل مىكند و دچار خطا نشود ادامه خواهد داشت.

5. امامت و خلافت از غير قريش نيز رواست.

6. آنها امام على عليه السلام، عثمان، طلحه، زبير، عايشه و همه خلفاى بنى اميه و بنى عباس را كافر مىدانند و تبرى از آنها را واجب مىشمارند.