لطفا منتظر باشید ...
گفتار ششم : نكاتى درباره نظريه امامت شيعى
1. از آن جا كه امامت منزلتى الهى است و افراد خاصى از جانب خدا به اين منظور گمارده شده اند، تمامى امامان با بيان پيامبر(صلى الله عليه وآله) و يا بيان امام پيشين شناسايى مى شوند. اين به معناى آن نيست كه امامان به نحو موروثى، هركدام فرزندى از فرزندان خود را بر اين امر مى گمارند; بلكه بيان آنها تنها براى هدايت پيروان است.در احاديثِ بسيارى از پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) خلفاى ايشان دوازده نفرمعرفى شده اند. (1) از اين رو گروهى رندانه كوشيدند اين عدد را بر بعضى از خلفا تطبيق دهند (2) ; ليكن راه به جايى نبردند.مضامين اين روايات، به گونه اى است كه تنها با ديدگاه اماميه سازگار است: در پاره اى از اين روايات آمده است كه امامان، دوازده نفرند كه نخستين آنان على(عليه السلام) است. (3) برخى ديگر، نخستين امام را على(عليه السلام) و آخرين آن را مهدى(عج) برمى شمارند. (4) مفاد پاره اى ديگر از آنها اين است كه امامان دوازده نفرند و آخرين آنها مهدى(عج) است. (5) برخى دلالت دارد كه آنان دوازده نفرند كه نهُ تن از ايشان از فرزندان حسين(عليه السلام)است. (6) در برخى آمده است كه از اين دوازده تن،1. رك: لطف الله صافى، منتخب الاثر ، ص 10. در اين كتاب 271 حديث با اين مضمون آمده است.2. به عنوان نمونه رك: ابن حجر، فتح البارى فى شرح البخارى ، ج 13، ص 184.3. رك: همان ، ص 56 كه به 133 حديث اشاره شده است.4. رك: همان ، ص 58 كه به 91 حديث اشاره شده است.5 . رك: همان ، ص 64. در اين قسمت 94 حديث آمده است.6 . رك: همان ، ص 65.در اين قسمت به 139 حديث اشاره شده است.
