معارف اسلامی جلد 2

استناد به تجربياتِ تاريخى و قواعد و اصول علمى نمى توان اثبات كرد كه سرانجام، آينده جهان در نهايت در اختيار و قبضه حاكميت توحيد و عدالت است، بينش دينى در تمام اديان براى تاريخ چنين آينده اى را از پيش ديده است.

در بينش اسلامى نيز چنين نويدى داده شده است. قرآن كريم بشارت داده است كه دين حقى كه خاتم پيامبران(صلى الله عليه وآله)واسطه ابلاغ آن است، روزى فراگير خواهد شد (1) و سرانجام نور خدا در منتهاى ظهور و حدّ اعلاى خود خواهد درخشيد: « وَيَأْبَى اللهُ إِلاَّ أَن يُتِمَّ نُورَهُ» (2) و باطل محو و نابود شدنى است: «ان الباطل كان زهوقاً» (3) اين وعده الهى پيش از اين نيز در زبور داوود داده شده است كه بندگان صالح خدا، وارث زمين خواهند شد و سلطه خود را بر آن مى گسترانند. (4) اين سلطه كه همان خلافت خدا و اجراى حاكميت خداوند بر زمين است، سرانجام از آنِ مؤمنانِ صالح خدا خواهد بود. (5) بدين ترتيب تلاش پيامبران و جنود الهى در نهايت، ثمر خواهد داد.

وجود انبوه روايات، (6) كه جاى هيچ گونه ترديدى باقى نمى گذارد و نيز آثار فراوانى كه در اين موضوع تدوين شده است، (7) «مهدويت» را از جمله مسائلى قرار داده كه اندك ترديدى در آن روا نيست.