لطفا منتظر باشید ...
خاتميّت
اعتقاد به اين كه ماجراى پيامبرى و نبوّت با آمدن حضرت محمد(صلى الله عليه وآله) پايان مى گيرد و سلسله اى كه از آدم شروع شده بود با محمد(صلى الله عليه وآله) به فرجام مى رسد، از ضروريات دين اسلام است. مسلمان به حكم اسلام بايد به اين واقعيت ايمان داشته باشد و بداند هرگونه ترديدى در آن به انكار بخشى از اسلام مى انجامد. پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله)خود بارها اين حقيقت را به بيان هاى مختلف خاطرنشان كرده است. نوشته اند: در غزوه تبوك پيامبر گرامى اسلام(صلى الله عليه وآله) به حضرت على(عليه السلام) مى فرمايد: « تو براى من مانند هارون براى موسى هستى; با اين تفاوت كه بعد از من پيامبر ديگرى نخواهد آمد. » اين روايت و روايات مشابه، با اَسناد مختلف در كتاب هاى اهل سنّت و شيعه، به تواتر نقل شده است و جايى براى ترديد در صحت آنها نيست. مهم تر از اين روايات، دلالت صريح آيات قرآن بر اين واقعيت است:محمد پدر هيچ يك از مردان شما نيست; ولى فرستاده خدا و خاتم پيامبران است و خدا همواره بر هر چيزى دانا است. (7) قرآن كه زبان اسلام است، براى همه مردم نازل شده است و تمام انسان ها را مخاطب خود مى داند; حتى آنانى را كه در عصر نزول نبودند، اما قرآن را در دست دارند. و اين گوياى آن است كه همگان بايد براى رستگارى خود، چشمِ اميد به قرآن بدوزند. افزون بر آن، دلالتِ آياتى كه دين اسلام را شكل كامل و تام دين الهى مى شمارد و بعد از تمام شدن و كمال دين الهى ديگر نيازى به آمدن پيامبر جديد نمى بيند، صريح است:1. سوره مائده، آيه 44.2. براى بررسى علل تجديد نبوت ها رك: شهيد سيد محمدباقر صدر، الموجز فى اصول الدين ، تحقيق عبدالجبار الرفاعى، ص 196 ـ 215.3. سوره صافات، آيات 147 ـ 148.4. باب 16، آيه 15.5. سوره اعراف، آيه 158.6. سوره فرقان، آيه 1.7. سوره احزاب، آيه 40.
