قرآن، معجزه جاويد - معارف اسلامی جلد 2

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

معارف اسلامی - جلد 2

محمد سعیدی مهر، امیر دیوانی، علیرضا امینی، محسن جوادی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

قرآن، معجزه جاويد

قرآن، كتاب مقدس مسلمانان و اساس تعليمات اسلامى است. معانى و الفاظ و اصوات و حروف آن همگى در نزد مسلمان ها مقدس و ستوده است. قرآن برخلاف ديگر كتاب هاى مقدس، از لحاظ تاريخى كاملا در ديد ما قرار دارد و تاريخ آن به شفافى آب بر ما آشكار است. حتى مى دانيم كدام آيه در كدام موقعيت نازل شده است و در اين باب مسلمان ها كتاب ها نگاشته اند كه به اسباب النزول نامبردار است.

باور مسلمان ها درباره قرآن با آنچه معمولا درباره كتاب مقدس مسيحيان گفته مى شود، تفاوت عمده دارد; زيرا در تلقّى مسلمان ها كلمه به كلمه قرآن سخن خداوند است، در حالى كه در تلقّى بسيارى از مسيحيان، كتاب مقدس تعبيرى از تجربه دينى عيسى است كه لزوماً از فرهنگ و زبان قوم خود اثر گرفته است; نه آن كه كلمات آن عين سخن خداوند باشد.

خداوند بنا بر مشيّت خود زبان عربى را براى بيان مقصود و هدايت انسان ها در عصر اخير رسالت برگزيد:

الف، لام، راء. اين است آيات كتاب روشنگر. ما آن را قرآنى عربى نازل كرديم، باشد كه بينديشيد. (3) ريشه تمامى علوم اسلامى ـ از كلام و فلسفه تا فقه و حقوق و اخلاق ـ همگى در آيات قرآن است. قرآن به همان صورت كه در اختيار مسلمانان زمان نزول قرار داشت، در اختيار ما قرار دارد و از گزند هرگونه تحريفى در امان مانده است و اين براساس وعده اى است كه خداوند در حفظ آن داده بود: «بى ترديد، ما اين قرآن را به تدريج نازل كرده ايم، و قطعاً نگهبان آن خواهيم بود.» (4) براى روشن تر شدن معجزه قرآن، سه نكته را بايد در كانون توجه خود قرار داد: خارق العاده بودن; استناد پيامبر به آن براى تأييد صدق ادعاى خود; ناتوانى آدميان از معارضه با آن. خارق العاده بودن قرآن را از جهات متعدّدى مى توان نشان داد; برخى بدين قرارند: اعجاز طريقى; اعجازِ معنايى; اعجاز لفظى.

1. سوره مائده، آيه 3.

2. اين بيان برگرفته از آثار شهيد مطهرى است. رك: مرتضى مطهرى، مجموعه آثار ، ختم نبوّت ، ج 3، ص 151.

3. سوره يوسف، آيات 1 ـ 2.

4. سوره حجر، آيه 9.

/ 147