لطفا منتظر باشید ...
ولايت پيامبر(صلى الله عليه وآله)
پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) افزون بر منصب رسالت و مرجعيت دينى ، داراى ولايت نيز بود; يعنى بر مسلمانان نوعى صاحب اختيارى و سرپرستى داشت. چنان كه بنابر نص آيه شريفه قرآن: «النبى اولى بالمؤمنين من انفسهم» (3) پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله)نسبت به مؤمنان از اولويت و تقدم برخوردار است و بر آنان از خودشان سزاوارتر است. (4) آن گرامى همچنين نسبت به مردم، داراى ولايت است «انما وليّكم الله و رسوله» (5) و آن گاه كه اين ولايت به اثبات رسيد، طبيعى است كه مردم نبايد تدبير و قضاوت پيامبر را ناديده بگيرند (6) و مادامى كه پيامبر گرامى(صلى الله عليه وآله) در جامعه حضور دارد، مرجع نهايى هرگونه اختلاف ميان مردم او است و مؤمنان حتى در نهانِ دل خود نيز نبايد نسبت به تصميمات ايشان سركشى كنند; (7) زيرا خداوند بعد از خود، او را به ولايت مردم برگزيده است «انّما وليُّكم الله و رسوله». (8) بنابراين بر مسلمانان است كه ـ غير از دستورات ابلاغى از ناحيه وحى كه اطاعت از آنها اطاعت از خدا است «اطيعوا الله» از دستوراتِ شخص وى نيز تبعيت1. ما ينطق عن الهوى. ان هو الا وحى يوحى. (سوره نجم، آيه 3 و 4) 2. سوره احزاب، آيه 21.3. سوره احزاب، آيه 6 .4. رك: الميزان ، علامه سيدمحمدحسين طباطبايى، ج 12، ص 291 .5. سوره مائده، آيه 55 .6. ما كان لمؤمن و لا مؤمنة اذا قضى الله و رسوله امراً أن يكونَ لهم الخيرةُ من امرهم. (سوره احزاب، آيه 36) 7. فلا و ربك لا يؤمنون حتى يحكّموك فيما شجر بينهم ثم لا يجدوا من انفسهم حرجاً مما قضيت و يسلّموا تسليما. (سوره نساء، آيه 65) 8 . سوره مائده، آيه 55 .
