نگاهي به چگونگي مسجد رسول خدا ـ ص ـ و قبر شريف آن حضرت
براي روشن شدن اين مطلب نگاهي گذرا داريم به چگونگي ساختمان مسجدالنبي ـ ص ـ و بساطت و سادگي آن در زمان آن حضرت تا دوران عثمان، همچنين نگاهي بر چگونگي قبر شريف رسول اللّه ـ ص ـ پس از رحلت آن بزرگوار: خلاصه آنچه از تاريخ و حديث24 در كيفيت ساختمان مسجد رسول خدا ـ ص ـ به دست مي آيد اين است كه ساختمان اين مسجد در مرحله اول عبارت بود از يك ديوار كوتاه يك خشتي و بدون سقف كه پس از جنگ خيبر و با افزايش مسلمانان، مسجد تجديد بنا گرديد و توسعه يافت. در اين مرحله ديوارهاي آن نيز بجاي يك خشت با دو خشت خام بالا رفت و كف آن را بجاي فرش و حصير، شن هاي نرم پوشانده بود و طبق مضمون احاديث متعدد در بعضي از فصول سال، تابش مستقيم آفتاب سوزان مدينه نماز گزاران را شديداً ناراحت مي نمود. بطوري كه رسول خدا ـ ص ـ با جمله «اذا اشتد الحرّ فابردوا عن الصلوة»25 اجازه داد اقامه نماز تا فروكش كردن گرما و برگشت سايه به تأخير افتد. ولي بازهم فشار گرما موجب گرديد كه صحابه آن حضرت درخواست كنند براي مسجد سقفي ايجاد شود و آن حضرت هم با اين درخواست موافقت نمود و دستور ايجاد سقف بر روي مسجد را صادر فرمود.26 اينجا بود كه چند ستون از درخت خرما در كف مسجد نصب و روي آن با برگ خرما و علف هاي بياباني پوشانده شد و چون بهنگام بارندگي، آب به داخل مسجد فرو مي ريخت صحابه مجدداً عرضه داشتند: يا رسول الله: «لو امرت بالمسجد فطين»; «دستور بدهيد روي سايه بان مسجد، گل اندود شود» رسول خدا فرمود: «لا، عريش كعريش موسي»27 نه، سايه باني باشد مانند سايه بان موسي ـ ع ـ . در روايتي آمده است: براي حفظ برگ ها و علف هاي خشك سايه بان مسجد، در مقابل باد و طوفان در بعضي قسمت هاي آن خاك رس ريخته شد، بطوري كه بهنگام باران شديد، همان خاك ها بصورت گل به داخل مسجد فرو مي ريخت و شخص رسول خدا ـ ص ـ در ميان آب گل آلود نماز مي خواند و اثر گل در پيشاني مباركش ديده مي شد.