تشويق به زيارت پيامبر صلّى الله عليه وآله وسلّم - زیارت نسخه متنی

تشويق به زيارت پيامبر صلّى الله عليه وآله وسلّم

جمع بسيارى از راويان، همچنين مجموعه فراوانى از مؤلفان، به نقل احاديث مربوط به زيارت قبر رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم و فضيلت و ثواب آن پرداخته اند. اينگونه احاديث، با عبارتهاى گوناگونى از پيامبر اكرم صلّى الله عليه وآله وسلّم نقل شده است. از جمله:

1 - هر كس قبر مرا زيارت كند، شفاعت من براى او واجب است.(19)

2 - هركس به زيارت من آيد و جز زيارت من قصد و انگيزه اى نداشته باشد، بر من است كه روز قيامت شفيع او باشم.(20)

3 - هركس حج به جا آورد و پس از وفات من قبر مرا زيارت كند، همچون كسى است كه در حال حياتم مرا ديدار كرده است.(21)

4 - هر كس به زيارت حج رود، ولى مرا زيارت نكند، بر من جفا كرده است.(22)

5 - هركس قبر مرا (يا: مرا) زيارت كند، براى او شفيع و شاهد خواهم بود و هركس در يكى از دو حرم (مكه و مدينه) بميرد، خداوند روز قيامت او را در زمره ايمنان بر مىانگيزد.(23)

6 - هركس پس از مرگم مرا زيارت كند، چنان است كه در حياتم مرا زيارت كرده است و هركس در يكى از دو حرم درگذرد، در قيامت جزء ايمنان برانگيخته مىشود.(24)

7 - هركس حج واجب گزارد و قبر مرا زيارت كند و در جنگى شركت كند و در بيت المقدس بر من درود فرستد، خداوند از او درباره واجبات، سؤال نمى كند.(25)

8 - هركس پس از فوت من، به زيارت من آيد، گويا در حال حيات، مرا ديدار كرده است و هركه مرا زيارت كند، در روز قيامت، شفيع و شاهد او خواهم بود.(26)

9- هركس مرا در مدينه زيارت كند و اين زيارت را به حساب خدا بگذارد، شفيع او خواهم بود.(27)

10 - هركس به قصد زيارت من به مدينه آيد، روز قيامت شفاعت من براى او واجب و حتمى است و هركس در يكى از دو حرم بميرد، ايمن برانگيخته مىشود.(28)

11 - كسى كه به قصد حج، به مكه آيد، سپس در مسجد من مرا قصد كند، براى او دو حج پذيرفته شده نوشته مىشود.(29)

12 - هركس پس از وفاتم به زيارت من آيد و بر من سلام دهد، من ده بار پاسخش را خواهم داد و ده نفر ازفرشتگان او رازيارت مىكنند و همه بر او سلام مىدهند و هركس در خانه اش بر من سلام دهد، خداوند روحم رابه من بر مىگرداند تا بر او سلام دهم.(30)

13 - ابوعبدالله محمد به علاء مىگويد: وارد مدينه شدم، در حالى كه گرسنگى بر من چيره شده بود. قبر پيامبر را زيارت كرده بر او سلام دادم و بر دو خليفه نيز. و گفتم: يا رسول الله! آمده ام، در حالى كه تهيدستى و گرسنگى ام را جز خداوند كسى نمى داند و من امشب مهمان تو هستم. آن گاه خواب مرا ربود. در خواب پيامبر را ديدم كه گرده نانى به من بخشيد. نصف آن را خوردم. از خواب كه بيدار شدم نيم ديگر نان در دستم بود. اينچنين درستى كلام پيامبر برايم ثابت شد كه فرموده است: هركس مرا در خواب ببيند، مرا به حق ديده است، چون شيطان به قيافه من در نمى آيد، سپس ندايى رسيد كه: اى ابوعبدالله! هيچ كس نيست كه قبر مرا زيارت كند، مگر آن كه آمرزيده شود و فرداى قيامت به شفاعتم نائل آيد.(31)