سیمای نماز نسخه متنی

گفت: در اين سرزمين به پاى خيز. چون به پا خاست كلماتى را كه از خداوند براى توبه نازل شده بود به آدم تعليم داد.

از اين روايت كه علاوه بر تفسير على بن ابراهيم، كتابهاى ديگر اسلامى هم آن را نقل كرده اند استفاده مىشود كه حضرت آدم كه اولين انسان از نوع ما بوده از جانب حضرت ربّ مأمور به نماز بوده است، ولى اينكه چگونگى و كيفيّت و شرايط و عدد ركعات و اوقات آن به چه صورت بوده بر ما پوشيده است و دانستن آن هم چندان سودى ندارد. آنچه اهميّت دارد اين است كه آدم براى بجا آوردن نماز مكلّف و مسؤول بوده و آيين وى همراه با حكم نماز بود.

كتاب باارزش بحارالانوار(1) از كتاب پراعتبار تهذيب شيخ طوسى ـ آن فقيه والا و مفسّر بزرگ و محدّث خبيرى كه علامه ى حلّى درباره ى او فرموده است: «من مردى در علم و عمل نظير او نمى شناسم» ـ روايت مىكند كه حضرت صادق (عليه السلام) فرمود:

* به هنگامى كه آدم از دنيا رفت و زمان نمازگزاردن بر او فرا رسيد، فرزندش هبة اللّه به امين وحى گفت: اى فرستاده ى حق! پيشقدم شو تا بر جنازه ى آدم نماز گزارده شود. فرشته ى الهى پاسخ داد: خداوند جهان ما را بر به سجده بر پدرت امر كرد، و هم اكنون در شأن ما نيست كه بر نيكوترين فرزند وى مقدم شويم، شما بر ما پيشى گير و با پنج تكبير ـ به مان صورت كه بر امت محمّد (صلّى الله عليه وآله وسلّم) واجب خواهد شد ـ بر جنازه نماز بخوان. از آن پس آن نماز، واجب شد بر جنازه ى فرزندان وى قبل از دفن، نماز ميت خوانده شود.

با كمال تأسّف بسيارى از جوامع و امتها از فرهنگ الهى دور شدند و به پرستش بتهاى زنده و مرده دچار آمدند و به سبب نحسىِ شرك و كفر از حقايق

1 ـ ج 11 / 260.