عارف و كشف و شهود - اوصاف عارفان نسخه متنی

عارف و كشف و شهود

عارفان به واسطة رياضات شرعى و مجاهده با نفس، از زندان محدود دنيا خارج شده، به جهان آخرت كه جهانى بي‎حجاب است، گام مي‎نهند و از تزاحم دنيا رهايى مي‎يابند. امير مؤمنان (عليه السلام) با وصف اولياى الاهى ايشان را آشناى غيب مي‎شمارد و مي‎فرمايد:

گويى دنيا را سپرى كرده و به آخرت درند، و آن چه از پس دنيا است ديده‎اند، و بر نهان برزخيان آگاهند كه چه مدتى است در آن به سر مي‎برند و قيامت، وعده‎هايش را براى آنان محقق داشته است و آنان براى مردم دنيا پرده از آن برداشته‎اند. گويى مي‎بينند آن را كه مردم نمي‎بينند، و مي‎شنوند آن را كه مردم نمي‎شنوند.(4)

امام صادق (عليه السلام) نيز در بيان خود، عارفان را در كنار ملائكه، از باطن شناسان قرار داده و فرموده است:

لِأَهْلِ التَّواضُعِ سيماءٌ يَعْرِفُها أَهْلُ السَّماءِ مِنَ الْمَلائِكَةِ وَ ‌اَهْلُ الْأَرْضِ مِنَ العارِفينَ؛(5)

براى متواضعان، چهره‎هايى است كه از آسمانيان ملائكه، و از زمينيان عارفان آن‎ها را مي‎شناسند.

(1). همان، ح 8927.

(2). نهج البلاغه، خطبة 222.

(3). همان.

(4). همان.

(5). محمدباقر مجلسى: بحارالانوار، ج 75، ص 121.