خطبه 060-در باب خوارج - ترجمه نهج البلاغه نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه نهج البلاغه - نسخه متنی

فتح الله کاشانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

خطبه 060-در باب خوارج

و فرمود اميركبير عليه صلوات الله الملك القدير، در شان خارجيان بى تدبير.

(لا تقتلوا الخوارج بعدى) مكشيد خارجيان را بعد از من.

(فليس من طلب الحق) پس نيست كسى كه طلب كند حق را.

(فاخطاه) پس خطا كند در آن.

(كمن طلب الباطل) همچو طلب كسى كه طلب كند باطل را.

(فادركه) پس دريابد آن را.

سيد رضى الدين- رضى الله عنه- فرموده كه: (يعنى معاويه و اصحابه) اراده نموده است آن قدوه اخيار، رب الارباب، از طلب باطل، معاويه و اصحاب او را.

يعنى حال خوارج بهتر است از معاويه.

زيرا كه ايشان طلب حق مى كنند بالذات، پس خطا مى كنند در آن بالعرض.

و معاويه طلب باطل مى كند بالذات و آن را درمى يابد.

پس ميان ايشان تفاوت بسيار باشد.

و آن حضرت نهى فرموده قتل ايشان را بعد از خود با وجود آنكه خود مرتكب قتل ايشان بود.

زيرا كه ايشان فساد مى كردند و صلحا را به قتل مى آوردند مثل عبدالله بن غباب كه او را كشتند و شكم زن او را شكافتند در حالتى كه حامله بود.

و نهى از قتل ايشان بر تقدير آن است كه فساد در زمين نكنند و خون ناحق نريزند و اقدام به حرب ننمايند.

و چون ايشان به اين عمل مشغول بودند، پس مقاتله با ايشان نافى نهى آن حضرت باشد.

/ 651