خطبه 076-نكوهش رفتار بنى اميه - ترجمه نهج البلاغه نسخه متنی

خطبه 076-نكوهش رفتار بنى اميه

در اين كلام شكايت مى كند از دست بنى اميه و تهديد و توعيد مى نمايد ايشان را و مى گويد كه: (قاله) گفته است اين كلام را.

(حين حمل اليه سعيد بن العاص) هنگامى كه بازكرده و فرستاده به سوى آن حضرت سعيد بن عاص.

(و هو وال المدينه من قبل عثمان) در حالى كه او حاكم مدينه بود از جانب عثمان بن عفان.

(شيا من الفى ء) چيزى را از غنيمت دارالحرب.

(ان بنى اميه ليفوقوننى) به درستى كه بنى اميه ستمكار مى دهند اندك اندك به من (تراث محمد) ميراث محمد را.

(تفويقا) اندك اندك دادنى.

مثل شيردادن بچه شتر را اندك زمان در ميان دوشيدن ناقه تا رام شود از براى دوشيدن و ابا نكند از آن.

(و الله لئن بقيت لهم) به حق خدا اگر باقى مانم از براى آن قوم عنود.

(لانفضنهم) هرآينه مى فشانم ايشان را.

(نقض اللحام) همچو افشاندن قصاب.

(الوذام التربه) پاره جگر يا شكنبه خاك آلوده را.

و اين استعاره است از براى دورگردانيدن ايشان از امر خلافت.

(و يروى: التراب الوذمه) و روايت كرده اند.

التراب الوذمه به جاى الوذام التربه.

(و هو على القلب) و اين بر قلب است.

چنانچه مخفى نيست بر طبع سليم و قلب مستقيم.

سيد رضى الله عنه مى فرمايد كه: (قوله ليفوقوننى ان يعطون
نى من المال قليلا قليلا) يعنى قول آن حضرت ليفوقوننى به اين معنى است كه مى دهند به من مال مرااندك اندك.

(كفواق الناقه) مانند فواق شتر ماده.

(و هو الحلبه الواحده من لبنها) و فواق يك دوشيدن است از شير شتر ماده.

و وجه شبه قلت دفعات است.

(و الوذام جمع وذمه) و (وذام) جمع وذمه است.

(و هى الخره من الكرش) و آن پاره اى است از شكنبه.

(او الكبد) يا جگر.

(نقع فى التراب) كه افتاده باشد در خاك.

(و تنفض) پس افشانده شود از خاك.