اين از جمله كلام آن خلاصه انام است كه به آن ترغيب فرموده مردمان را به ورع و زهادت و شكر نعم حضرت عزت: (ايها الناس) اى جماعت مردمان.(الزهاده قصر الامل) زاهد بودن و ترك دنيا كردن كوتاهى اميد است از لذتها.(و الشكر عند النعم) و شكركردن است بر نعمتها.(و الورع عن المحارم) و پرهيزكارى است از حرامها.(فان عزب ذلك عنكم) پس اگر دور شود اين امور از شما.يعنى متعسر باشد شما را استجماع آنها.(فلا يغلب الحرام صبركم) پس بايد كه غالب نشود حرام بر صبر شما.پس شكيبايى ورزيد بر اجتناب نمودن در محارم تا نيفتيد در معاصى و ماثم.(و لا تنسوا عند النعم) و فراموش نكنيد نزد نعمتها، (شكركم) شكرگذارى خود را.مراد آن است كه اگر دشوار باشد شما را قصر امل، پس شما از اين دو امر خير دور نشويد و به هيچ وجه از آن درنگذريد، بلكه هميشه اين دو صفت را شعار خود سازيد.(فقد اعذر الله اليكم) پس به تحقيق كه آشكارا كرد حق تعالى عذرى درست را به سوى شما (بحجج مسفره ظاهره) به حجتهاى روشن نمايان كه پيغمبرانند و معجزات.(و كتب بارزه العذر واضحه) و كتابهايى كه عذر آن ظاهر است و هويدا در ميان بريات.