ترجمه نهج البلاغه نسخه متنی

(ايها الناس) اى گروه مردمان (سياتى عليكم زمان) زود باشد كه بيايد بر شما زمانى (يكفا فيه الاسلام) كه سرنگون كرده شود در او اسلام (كما يكفا الاناء) همچنانكه سرنگون كرده مى شود ظرف (بما فيه) به آنچه در او هست تا ريخته شود (ايها الناس) اى جماعت آدميان (ان الله) به درستى كه خداى تعالى (قد اعاذكم) در پناه گرفت شما را و نگاه داشت (من ان يجور عليكم) از آنكه جور و ستم نمايد بر شما (و ما ربك بظلام للعبيد) (و لم يعذكم) و در پناه نگرفت شما را (من ان يبتليكم) از آنكه بيازمايد شما را (و قد قال رجل من قائل) و حال آن كه گفته است او- سبحانه- كه بلند است از هر گوينده اى (ان فى ذلك لايات) به درستى كه در آن ابتلا نشانه ها است از براى عاقلان (و ان كنا لمبتلين) و اگر چه هستيم ما آزمايش كنندگان ايشان به شدايد و بلاى اين جهان، يعنى به ايشان معامله آزمايندگان مى كنيم تا ظاهر شود صابر از غيرصابر (قال السيد رضى الله عنه) سيد رضى الدين رضى الله عنه مى گويد كه: (اما قوله عليه السلام) اما گفتار اميرالمومنين عليه افضل صلوات المصلين كه: (كل مومن نومه، فانما اراد به) پس جز اين نيست كه اراده فرموده به آن (الخامل الذكر القليل الش
ر) كم نام، كم شر (و المساييح جمع مسياح) و لفظ مساييح كه در قول آن حضرت واقع شده جمع مسياح است.

(و هو الذى يسيح بين الناس) و او آن كسى است كه گردد در ميان مردمان (بالفساد و النمايم) به تباهى كارها و سخن چينى ها (و المذاييع جمع مذياع) و مذاييع كه ايراد نموده، جمع مذياع است.

(و هو الذى اذا سمع لغيره) و او آن شخصيتى است كه چون بشنود از براى غير خود (بفاحشه) چيزى بد و ناشايست (اذا عها) فاش سازد آن را (ونوه بها) و آواز بلند گرداند به آن (و البذر جمع بذور) و بذر كه در اين خطبه متذكر آن شده جمع بذور است.

(و هو الذى يكثر سفهه) و او آن كسى است كه بسيار باشد سبكى و سفاهت او (و يلغو منطقه) و بيهوده باشد گفتار او