در اين كلام مذمت اصحاب مى نمايد بر كفران نعمت او سبحانه و عدم بذل اموال و انفس در راه او و مى گويد كه اى اصحاب، حق سبحانه اموال دنيويه را به شما كرامت فرمود و ابدان صحيحه را به شما عنايت نمود.(فلا اموال بذلتموها) پس هيچ مالهاى دنيا را بذل نكرديد (للذى رزقها) بر آن كسى كه روزى شما گردانيد آن را.يعنى صرف ننماييد در راه خدا (و لا انفس خاطرتم) و هيچ جانها در مخاطره و مهلكه نيفكنديد (للذى خلقها) براى كسى كه آنها را آفريد، يعنى در جهاد كوشش نكرديد براى رضاى مولا (تكرمون بالله) گرامى و بزرگوار شديد به سبب دين حق تعالى.(على عباده) بر جميع بندگان او يعنى: (و لا تكرمون الله فى عباده) و معزز و گرامى نمى داريد خداى را در ميان بندگان او.يعنى تعظيم او سبحانه بجاى نمى آوريد به وسيله طاعت و عبادت (فاعتبروا بنزولكم) پس عبرت گيريد به فرود آمدن شما (منازل من كان قبلكم) به منزلهاى كسانى كه بودند پيش از شما (و انقطاعكم عن اصل اخوانكم) و بريده شدن شما از اصل برادران خود كه دنيا است.در بعضى روايات اوصل واقع شده يعنى از اقرب اخوان خود.پس از گذشتگان عبرت گيريد و از قبايح اجتناب نماييد و به عملهاى صالحه مشغول شويد.چه، هر چه بر ايشان فرود آمد بر شما نيز نزول خواهد كرد.