لطفا منتظر باشید ...
خطبه 139-به هنگام شورى
و از جمله كلام آن حضرت است كه واقع شده: (فى وقت الشورى) در وقتى كه گردانيد عمر خلافت را به امر شورا در ميان شش كس.
و مراد به شورا در اين مقام اختيار كردن كسى است كه از براى خلافت بى نصى از جانب حضرت رسالت پناهى صلى الله عليه و آله.
و آن كلام رفعت نظام اين است كه: (لن يسرع احد قبلى) هرگز شتافته نمى شود كسى پيش از من (الى دعوه حق) به سوى خواندن حق (و صله رحم) و به رعايت كردن پيوستگى به خويشان (و عايده كرم) و به رسانيدن بخشش يعنى اگر آن شورا حق من بود من شتاب مى كردم به سوى آن و غيرى را نمى رسد كه بر من سبقت نمايد در آن (فاسمعوا قولى) پس بشنويد گفتار مرا (و عوا منطقى) و نگه داريد سخنان مرا (عسى ان تروا هذا الامر) كه نزديك است كه ببينيد اين كار خلافت را (من بعد هذا اليوم) از پس اين روز (تنتضى فيه السيوف) كه بركشيده شود در او شمشير از نيام (و تخان فيه العهود) و خيانت كرده شود در او عهدها و پيمانهاى جمهور انام (حتى يكون بعضكم ائمه) تا آنكه باشند بعضى از شما امامان و پيشوايان (لاهل الضلاله) مر جماعت گمراهان را (و شيعه لاهل الجهاله) و بعضى ديگر از شما تابع و مطيع مر گروه نادان و بى خردان را.
و منشا اين
همه، شورا باشد چنانكه بنى اميه كه تابعان اهل ضلالت و جهالت گشتند و شرور و فتن از ايشان پديد آمد.
(لعن الله التابع و المتبوع)
