خطبه 194-پرداختن به آخرت - ترجمه نهج البلاغه نسخه متنی

خطبه 194-پرداختن به آخرت

اين كلام در تنفير مردمان است از اين جهان و ترغيب ايشان در طاعت يزدان: (ايها الناس) اى مردمان (انما الدنيا دار مجاز) به درستى كه دنيا سراى گذشتن است و واگذاشتن (و الاخره دار قرار) و آخرت سراى قرار گرفتن و توطن نمودن (فخذوا من ممركم) پس فراگيريد از محل گذشتن خود كه دنيا است توشه اى (لمقركم) از براى قرارگاه خود كه آخرت است (و لا تهتكوا استاركم) و مدريد پرده هاى خود را به آشكارا كردن گناهان (عند من يعلم اسراركم) نزد كسى كه دانا است بر پوشيده هاى شما (و اخرجوا من الدنيا) و بيرون بريد از دنيا (قلوبكم) دل هاى خود را به اعراض نمودن از متاع آن (من قبل ان يخرج منها) پيش از آنكه بيرون برده شود از آن (ابدانكم) بدن هاى شما يعنى همت خود را بر حطام دنيا مسازيد بلكه در او به امر آخرت پردازيد و توشه اى براى آن راه مهيا سازيد و عمر گمرانمايه را به غفلت در ميازيد.

(ففيها اخبرتم) پس در دنيا آزموده شده ايد به انواع بلا و تكاليف شاقه پر عنا (و لغيرها خلقتم) و براى غير دنيا آفريده شده ايد پس عمل براى آن كنيد (ان المرء اذا هلك) به درستى كه مرد چون مرد (قال الناس ما ترك) گويند مردمان كه چه گذاشت (و قالت ا
لملائكه) و گويند فرشتگان (ما قدم) چه از پيش فرستاده و از زاد سفر آخرت چه برداشت (لله ابائكم) خدا نگهدار باد پدران شما را اين كلمه اى است كه عرب از براى تعظيم مخاطب مى گويند و بعضى گفته اند كه لام (لله) لام عاقبت است.

يعنى عاقبت پدران شما به سوى خدا باد.

(فقدموا بعضا) پس از پيش فرستيد بعضى را از اموال به عنوان صدقات و خمس و زكات، نه همه آن تا ورثه محروم نشوند (يكن لكم نفعا) تا باشد شما را مفيد و در بعضى راويت (يكن لكم قرضا) هست.

يعنى تا قرض باشد آنچه از پيش فرستاده ايد چه خداى تعالى آنرا اضعافا مضاعفه رد مى كند به شما، هم در دنيا و هم در آخرت (و لا تخلفوا كلا) و واپس نگذاريد همه مال را به اهمال زكات و صدقات (فيكون عليكم كلا) تا نباشد بر شما و زر و وبال در عرصات