نامه 015-راز و نياز با خدا
(اذا لقى العدو محاربا) و بود آن حضرت كه مى فرمود اين دعا را چون مى رسيد به دشمن در حالتى كه حرب كننده بود به ايشان (اللهم اليك افضت القلوب) بار خدايا به سوى تو رسيده است دلها به مناجات و از غير بگسسته و پيوسته به طاعات (و مدت الاعناق) و كشيده شد گردن ها به جانب تو، به طلب حاجات (و شخصت الابصار) و بازمانده ديده ها از ترس اخذ تو، به سيئات (و نقلت الاقدام) و نقل كرده شده قدم ها در عبادات (و انضيت الابدان) و لاغر شده بدن ها در طاعات (اللهم) بار خدايا (قد صرح مكنون الشنئان) به تحقيق كه ظاهر شد عداوت نهان كرده شده (و جاشت مراجل الاضغان) و جوش زد ديگهاى كينه ها در سينه ها (اللهم) خداوندا (انا نشكو اليك) به درستى كه ما شكايت مى كنيم به سوى تو (غيبه نبينا) از اندوه غايب شدن پيغمبر ما (و كثره عدونا) و بسيارى دشمن ما (و تشتت اهوائنا) و از پراكندگى هواهاى ما (ربنا افتح بيننا) اى پروردگار ما حكم فرما ميان ما (و بين قومنا) و ميان گروه ستيزه شعار ما (بالحق) حكمى به راستى و صواب به آشكارا كردن كارهاى ما را- اى وهاب- تا مميز شود محق از مبطل و صواب از ناصواب (و انت خير الفاتحين) و تو بهترين حكم كنندگان و آشكاراكنندگان امورى.