نامه 034-به محمد بن ابى بكر
(الى محمد بن ابى بكر) اين نامه اى است كه فرستاد به محمد بن ابى بكر (لما بلغه توجده) در محلى كه رسيد به آن حضرت، غمگين شدن محمد (من عزله بالاشتر) از معزولى او به سبب اشتر (عن مصر) از شهر مصر يعنى از معزول شدن او از شهر مصر، به سبب والى شدن اشتر بر آن شهر به حكم اميرالمومنين عليه السلام (ثم توفى الاشتر) پس از آن وفات يافت اشتر (فى توجهه الى مصر) در متوجه شدن او به مصر (قبل وصوله اليها) پيش از رسيدن او به آنجا.
آورده اند كه به فرموده معاويه، زهر در عسل كرده به او خورانيدند و به سبب آن وفات يافت در راه.
(و قد بلغتنى موجدتك) و به تحقيق كه به من رسيد ملال يافتن تو (من تسريح الاشتر) از روان گردانيدن من اشتر را (الى عملك) به سوى كار تو (و انى لم افعل ذلك) و به درستى كه من نكردم آن كار را (استبطاء لك فى الجهد) به جهت ديرشمردنى كه مر تو را بود در كوشش نمودن (و لا ازديادا لك فى الجد) و نه به سبب زياد شدن تو در نعمت و بزرگى و توانگرى (و لو نزعت ما تحت يدك) و اگر بركنم آنچه در زير دست تو است (من سلطانك) از حكومت و ايالت تو (لوليتك) هر آينه والى سازم تو را (ما هو ايسر عليك) بر چيزى كه آسانتر
باشد بر تو (مونه) از نظر رنج كشيدن در ترويج قواعد و رسوم عدالت (و اعجب اليك) و عجيب تر و شگفت تر باشد تو را (ولايه) از نظر حكومت (ان الرجل الذى كنت وليته) به درستى كه مردى كه من والى ساخته بودم او را (امر مصر) به امر شهر مصر (كان رجلا لنا ناصحا) مردى بود براى ما نصيحت كننده و تدبير نماينده (و على عدونا شديدا ناقما) و بر دشمن ما سخت عتاب كننده (فرحمه الله) پس رحمت كند خدا او را (فلقد استكمل ايامه) پس به تحقيق تمام كرد روزهاى عمر خود را (و لاقى حمامه) و برسيد به مرگ خود (و نحن عنه راضون) و ما از او خشنوديم (اولاه الله رضوانه) عطا كند او را خداى تعالى خشنودى خود را (و ضاعف الثواب له) و دوچندان گرداناد ثواب خود را براى او (فاصحر لعدوك) پس ظاهر مشو يعنى بيرون آى براى دشمن خود (و امض على بصيرتك) و روان شو بر بينايى خود (و شمر) و چست و چالاك شو (لحرب من حاربك) براى جنگ كسى كه رو آورده به كارزار تو (و ادع الى سبيل ربك) و بخوان مردمان را به راه پروردگار خود (و اكثر الاستعانه بالله) و بسيار گردان يارى خواستن را به خداى، در كارزار (يكفك) تا كفايت كند تو را (ما اهمك) آنچه مهم تر است تو را (و يعنك) و يارى
دهد تو را (على ما نزل بك من البلاء انشاء الله تعالى) بر آنچه فرود آيد به تو از بلا و محنت و ابتلا