نامه 068-به سلمان فارسى - ترجمه نهج البلاغه نسخه متنی

نامه 068-به سلمان فارسى

(الى سلمان الفارسى قبل ايام خلافته) از جمله كتابت آنحضرت است كه نوشته بود به سوى سلمان فارسى رحمه الله پيش از ايام خلافتش (اما بعد) پس از حمد واهب العطيات و صلوات بر حضرت سيدالبريات (فانما مثل الدنيا مثل الحيه) پس به درستى كه مثل داستان دنياى غدار مثل داستان مار است (لين مسها) كه نرم است سودن آن (قاتل سمها) كشنده است زهر او (فاعرض) پس اعراض كن و بگردان روى خود را (اما يعجبك فيها) از آنچه به شگفت آورد تو را در دنيا (لقله ما يذهبك منها) از جهت كمى چيزى كه همراه باشد تو را از متاع دنيا (وضع عنك همومها) و بنه از خود غم هاى دنيا را (لما ايقنت به) به جهت آن چيزى كه يقين كرده اى آن را (من فراقها) از جدا شدن از آن (و كن انس ما تكون بها) و باش در حال انس گرفتن انس گيرنده تر به چيزى كه هستى به آن حال (احذر ما تكون منها) ترسنده ترين بودن تو از اين سراى بى وفا (فان صاحبها) پس به درستى كه صاحب آن (كلما اطمان فيها) هر بار كه آرام گرفته در آن (الى سرور) به بهجت و فرحى (اشخصته عنه) برخيزاند او را از آن سرور (الى محذور) به سوى نقمتى كه ترسانيده شده مردمان است يعنى آرام گرفتن صاحب دنيا به لذات و
شهوات او، مستلزم غم و محنتى است كه محذور است در دنيا و عقبى (و الى ايناس ازاله) و به سوى خو و انس دادن به اين سرا، زايل مى گرداند (عنه ايهاش) از آن در وحشت افكندن و رمانيدن و خالى ساختن او را از آن (والسلام)