حکمت 052
(و قال عليه السلام: الصبر صبران) صبر، دو صبر است.
يعنى دو قسم است نزد ارباب اعتبار (صبر على ما نكره) اول صبر نمودن بر آنچه مى شمارى آن را از حوادث روزگار و اين قسم داخل است در تحت شجاعت (و صبر عما تحب) و دوم شكيبايى نمودن از آنچه دوست مى دارى آن را از مشتهيات به جهت ترس از حضرت آفريدگار و اين فضيلت داخل است در تحت عفت
حکمت 053
(و قال عليه السلام: الغنى فى الغربه وطن) توانگرى در غريبى وطن است زيرا كه مستلزم سكون و راحت است همچنانكه در حضر باشد (والفقر فى الوطن غربه) و درويشى در وطن غربت است زيرا كه مستلزم تهوين خلق و عدم استراحت است مانند سفر
حکمت 054
(و قال عليه السلام: القناعه مال لا ينفد- و يروى ابتداوه عن رسول الله صلى الله عليه و آله) قناعت، كه تساهل است در امر معاش، مالى است كه فانى نمى شود و هميشه صاحب آن محترم است نزد مردم مصرع هركه قانع شد به خشك و تر، شه بحر و بر است و استعاره لفظ (لا ينفد) به مال از براى قناعت به اعتبار آن است كه با وجود آن، احتياج نمى افتد به مال