لطفا منتظر باشید ...
حکمت 090
(و قال عليه السلام: لا يقولن احدكم) و فرمود آن حضرت كه: نگويد يكى از شما يعنى استعاذه نكند به حق تعالى به اين عوذه (اللهم انى اعوذ بك من الفتنه) يعنى بار خدايا من پناه مى گيرم به تو از فتنه زمان (لانه ليس احد منكم) زيرا كه نيست هيچ يك از شما (الا و هو مشتمل على فتنه) مگر كه او مشتمل است بر فتنه و محيط است بر بليه كه مشكل است رفع آن (و لكن من استعاذ) و لكن كسى كه پناه گيرد به خدا (فليستعذ) پس بايد كه پناه گيرد (من مضلات الفتن) از فتنه هاى گمراه كننده و هلاك سازنده (فان الله سبحانه يقول) پس به درستى كه حق سبحانه و تعالى مى فرمايد در كلام معجز نظام: (و اعلموا انما اموالكم و اولادكم فتنه) يعنى بدانيد كه مال هاى شما و فرزندان شما فتنه است در دنيا (و معنى ذلك) و معنى اين كلام عالى مقام (انه سبحانه يختبرهم) آن است كه حق سبحانه و تعالى مى آزمايد يعنى معامله آزمايش كنندگان مى كند با بندگان (فى الاموال و الاولاد) در مالها و فرزندان ايشان (ليتبين الساخط لرزقه) تا ظاهر شود و هويدا گردد خشم كننده مر روزى خود را (و الراضى بقسمه) و راضى شونده به قسمت روزى خود (و ان كان سبحانه) و اگرچه هست حق تعالى (اعلم بهم) داناتر به ايشان (من انفسهم) از نفس هاى ايشان (و لكن لتظهر) ولكن تا ظاهر شود و آشكارا گردد (الافعال التى بها) فعل ها و كردارهايى كه به سبب آن (يستحق الثواب و العقاب) مستحق مى شوند به ثواب و عقاب و مى رسند به مثوبات و عقوبات (لان بعضهم) زيرا كه بعضى از مردمان (يحب الذكور) دوست مى دارند پسران را (و يكره الاناث) و مكروه مى شمارند دختران را (و بعضهم) و جماعتى ديگر از ايشان (يحب تثمير المال) دوست مى دارند بسيار گردانيدن مال را (و يكره انثلام الحال) و مكروه مى شمارند رخنه شدن و پريشان گشتن حال را.
