حکمت 092 - ترجمه نهج البلاغه نسخه متنی

حکمت 092

(و قال عليه السلام: ان اولى الناس بالانبياء) و فرمود آن حضرت: به درستى كه سزاوارترين مردمان به پيغمبران (اعلمهم بما جائوا به) داناترين ايشان است به آنچه آوردند آن را از نزد يزدان (ثم تلى عليه السلام قوله تعالى) پس از آن خواند اين آيه را از قرآن كه (ان اولى الناس بابراهيم للذين اتبعوه و هذا النبى و الذين امنوا) يعنى سزاوارترين مردمان به ابراهيم پيغمبر هر آينه آنانند كه پيروى نمايند او را به آنچه به وى آمد از احكام الهى و ديگر پيروى كند اين پيغمبر را- مراد حضرت محمد است (ص) و كسانى را كه به وى ايمان آوردند و عالم شدند به آنچه به او نازل شد از اوامر و نواهى (ثم قال عليه السلام) بعد از آن فرمود كه (ان ولى محمد صلى الله عليه و آله) به درستى كه دوست محمد (ص) (من اطاع الله) كسى كه فرمان برد خداى را (و ان بعدت لحمته) و اگرچه دور باشد خويشاوندى او از حضرت رسالت همچو سلمان و مقداد و ابوذر و بلال (و ان عدو محمد صلى الله عليه و آله) و به درستى كه دشمن محمد (ص) (من عصى الله) كسى است كه عاصى شد و فرمان نبرد خدا را (و ان قربت قرابته) و اگرچه نزديك باشد خويشى و پيوند او به حضرت رسالت پناه مانند
ابولهب و ابوجهل نافرمان عاقبت نيران.

و از اين مقوله است قول سيدالعابدين و زين العارفين على بن حسين على بن ابى طالب صلوات الله و سلامه عليهم اجمعين كه: (انما خلقت النار لمن عصى الله و لو كان سيدا قرشيا و الجنه لمن اطاع الله و لو كان عبدا حبشيا) يعنى جز اين نيست كه آفريده شده است آتش دوزخ مر كسى را كه نافرمان بود خدا را اگرچه سيد قرشى باشد، و مخلوق شده بهشت براى كسى كه فرمان برد خدا را اگرچه غلام حبشى باشد.