(و قال عليه السلام: اذا كثرت المقدره) هرگاه كه بسيار شود توانايى (قلت الشهوه) اندك گردد آرزوى وى زيرا كه قليل القدره از فوت مطلوب مى ترسد و هميشه در دل او اين دغدغه مى افتد و بنابراين در پى او روان است و كثيرالقدرت چون از قوت او ايمن است مستغنى از آن است
حکمت 238
(و قال عليه السلام: احذروا نفار النعم) حذر كنيد از رميدن نعمتها به سبب عدم شكر بر آن.(فما كل شارد بمردود) پس نيست هر رميده اى بازگردانيده شده به موضع آن پس واجب باشد تقييد نعمت به شگرگزارى آن شعر: اى توانگر برحذر باش از زوال جاه و مال زانكه نعمت چون رميد آوردنش باشد محال
حکمت 239
(و قال عليه السلام: الكرم اعطف من الرحم) كرم مهربان تر است ازخويش يعنى كريم به سبب كرم مهربان تر است بر منعم عليه از ذى رحم بر رحم خود.زيرا كه عطوفت كريم طبيعى است و عطوفت خويش، گاه به تكليف است بدون ميل طبيعى
حکمت 240
(و قال عليه السلام: من ظن بك خيرا فصدق ظنه) كسى كه گمان برد به تو نيكويى پس راست گردان گمان او را يعنى بكن در حق او آنچه به تو گمان برده از نيكويى و خيرجويى
لطفا منتظر باشید ...
