(و قال عليه السلام: ان الحق ثقيل مرى) به درستى كه حق- به اعتبار صعوبت آن در دنيا و فراغت صاحب آن در عقبى- گرانى است گوارنده و خوشگوار (و ان الباطل خفيف وبى) و به درستى كه باطل- به اعتبار فراغت و استراحت در اين جهان- سبكى است به هلاك آورنده با نكال بسيار.
حکمت 369
(و قال عليه السلام: لا تامنن على خير هذه الامه) ايمن مباش بر بهترين اين امت (عذاب الله) از عذاب خداى نه در دنيا و نه در آخرت (لقول الله سبحانه) به جه فرموده حق سبحانه (فلا يامن مكر الله الا القوم الخاسرون) يعنى پس ايمن نمى شوند از مكر يزدان- يعنى از اخذ او با غفلت خلقان و از گرفتن او ناگهان- مگر گروه زيانكاران (و لا تياسن لشر هذه الامه من روح الله) و نوميد مشو به بدترين امت از راحت و رحمت خدا (لقول الله سبحانه) به جهت گفتار حضرت آفريدگار كه (انه لا يياس من روح الله الا القوم الكافرون) يعنى به درستى كه نوميد نمى شوند از رحمت خداى عالميان مگر گروه ناگرويدگان چه شايد نيك عجب پيشه كند و بد توبه نمايد.شعر: بسا شيخ مناجاتى كه از مركب فرو افتد بسى رند خراباتى كه زين بر شير نر بندد