(و قال عليه السلام: القلب مصحف البصر) دل مصحف بينايى است زيرا كه منتقش مى شود و منطبع مى گردد بر لوح دل آنچه به حواس ظاهره مدرك مى شود، پس ديده ظاهر مى خواند آنچه در قلب است، بعد از آن ظاهر مى شود در نظر انسان آنچه در دل است، پس دل همچو مصحفى باشد كه از او خوانند آنچه بايد.
حکمت 402
(و قال عليه السلام: التقى رئيس الاخلاق) پرهيزكارى سردار اخلاق حسنه است به جهت افضليت او بر ساير آنها.زيرا كه او مستلزم جميع سعادات ابديه است، به خلاف هر فرد از افراد اخلاق.
حکمت 403
(و قال عليه السلام: و لا تجعلن ذرب لسانك) مگردان تيزى زبان خود را (على من انطقك) بر كسى كه به نطق درآورد تو را (و بلاغه قولك) و مگردان بلاغت گفتار و بيان خود را (على من سددك) بر كسى كه به صواب تعليم داد تو را اين ضرب المثلى است از براى مذمت كسى كه تحصيل علوم و آداب كند از غير خود و بعد از آن به استعانت اين علوم و آداب، با معلم خود درصدد مغالبه و مخاصمه درآيد اعلمه الرمايه كل يوم فلما اشتد ساعده رمانى يعنى ترغيب نمودن او به خير.كس نياموخت علم تير از من كه مرا عاقبت نشانه نكرد
لطفا منتظر باشید ...
