خطبه 020-در منع از غفلت - ترجمه نهج البلاغه نسخه متنی

خطبه 020-در منع از غفلت

در اين خطبه جاهلان بى خبر و غافلان بى بصر را انذار مى فرمايد به اهاويل و مخاويفى كه واقع است بعد از موت و مى گويد كه اى اهل عصيان و طغيان و بيرون رفتگان از طاعت رحمن.

(فانكم لو قد عاينتم ما قد عاين) پس بدرستى كه اگر ببينيد به اعيان آن چيزى را كه به معاينه مى بينيد.

(من مات منكم) كسى كه مرد از شما.

(لجزعتم) هرآينه به جزع درآئيد.

(و وهلتم) و زارى نمائيد از جهت اهوال امور اخروى.

و در بعضى روايت هلعتم واقع شده يعنى سخت بى صبرى نمائيد و بسيار فزع كنيد از آن اهوال.

(و سمعتم) و بشنويد سخن حق را (و اطعتم) و فرمان بردار شويد.

(و لكن محجوب عنكم) و ليكن پنهان كرده شده است از شما.

(ما قد عاينوا) آنچه معاينه ديده اند آن را گذشتگان.

چه آدمى مادام كه گرفتار بدن است محجوب است به واسطه ظلمات بدنيه و كدورات جسمانيه و معارضات اوهام و خيالات از مشاهده عالم غيب و اسرار ملكوت و اين حجاب قابل شدت و ضعف است و كثيف ترين آن حجاب حاصل است مر كفار و منافقان را به جهت ظلمت اعتقادات باطله و خيالات فاسده مبعد قلوب ايشان است از قبول نور حق و صواب و رقيق ترين حجاب واقع است مر كسى را كه قدرت و اجتهاد خود را در ملازمت امتثال به ا
وامر كردگار صرف مى نمايد و از نواهى پروردگار اجتناب مى كند و به صيقل ذكر و طاعت و رياضت زنگ اين ظلمت از مرات دل خويش مى زدايد و بين المرتبتين تفاوت بسيار است، پس هرگاه آدمى از حجاب نفوس و ابدان خلاصى يافت و به نشات آخرت شتافت به عين اليقين مشاهده آن مى نمايد كقوله تعالى: فكشفنا عنك غطائك فبصرك اليوم حديد.

و كلام هدايت فرجام.

لو كشف الغطاء ما ازددت يقينا نيز از اين خبر مى دهد و بعد از آن تهديد ايشان مى نمايد به قرب موت و مى فرمايد كه: (و قريب ما يطرح الحجاب) كلمه ما مصدريه است و مرفوع المحل باشد يعنى نزديك است افكنده شدن حجاب بدنى و برداشتن نقاب از روى ثواب و عقاب اخروى.

(و لقد بصرتم) و به تحقيق كه نموده مى شويد و بينا مى گرديد.

(ان ابصرتم) اگر ببينيد به نظر عبرت و به تامل درست نظر كنيد در قصص پيشينيان كه وارد شده بر پيغمبر آخرالزمان عليه صلوات الله الرحمن.

(و اسمعتم) و شنوانيده شويد.

(ان سمعتم) اگر بشنويد كتاب حضرت رب العالمين و سنن سيدالمرسلين.

(و هديتم) و راه نمود شويد به راه راست.

(ان اهتديتم) اگر راه راست رويد يعنى راه ائمه معصومين عليهم السلام (بحق اقول لكم) به راستى مى گويم شما را.

(لقد جاهرتكم) كه هر
آينه به آشكار و آواز بلند پند داد شما را.

(العبر) عبرتها و اعتبار نمودن مصيبتهائى كه به شما و به پيشينيان رسيد.

(و زجرتم) زجر كرده و بازداشته شديد بر السنه رسل.

(بما فيه مزدجر) به آنچه در او بود زجر و منع كرده شده از انواع مناهى موكده به وعيدات هايله و عقوبات شديده كقوله تعالى: و لقد جائهم من الانباء ما فيه مزدجر (و ما يبلغ عن الله) و پيغام نمى رساند از جانب حق سبحانه.

(بعد رسل السماء) بعد از رسولان آسمان يعنى فرشتگان.

(الا البشر) مگر جنس آدميان از پيغمبران پس معذرتى نيست شما را در تخلف نمودن از دعوت ايشان.