خطبه 051-ياران معاويه و غلبه بر فرات - ترجمه نهج البلاغه نسخه متنی

خطبه 051-ياران معاويه و غلبه بر فرات

از جمله كلام اميرالمومنين- صلوات الله و سلامه عليه- كه فرموده: (لما غلب اصحاب معاويه اصحابه) در وقتى كه غالب شدند اصحاب معاويه بر اصحاب آن حضرت.

(على شريعه الفرات بصفين) بر محل وارد شدن بر آب فرات در موضع صفين.

(و منعوهم من الماء) و منع كردند اصحاب آن حضرت را از آب.

(قد استطعموكم القتال) به تحقيق كه اصحاب معاويه درمى خواهند از شما طعام كارزار را.

يعنى طلب مى كنند از شما آن كه مقاتله، طعمه ايشان باشد به سبب منع كردن ايشان آب فرات را از شما.

چه منع آب مستلزم قتال است.

(فاقروا على مذله) پس قرار دهيد يا اقرار كنيد بر خوارى.

(و تاخير محله) و بر بازپس انداختن منزلت و مرتبه شجاعت به ترك كارزار با آن قوم طاغى.

(او رووا التسيوف) يا سيراب سازيد شمشيرها را.

(من الدماء) از خونهاى اين جماعت باغى.

(ترووا من الماء) تا سيراب شويد از آب رحمت خدا.

در اين تخيير، ترغيب است بر اختيار نمودن شق ثانى.

چه ارتكاب قتال موجب سرافرازى و نيكنامى است در دنيا و سبب خوشنودى حضرت بارى و ترك آن سبب خوارى و بدنامى و فوت منزلت و ثواب اخروى.

چنانكه مى فرمايد كه: (فالموت فى حياتكم) پس مرگ در زندگى شما است.

(مقهورين) در آن حال كه مغلو
ب و مقهور شويد از اعداء چه شدايد مغلوبيه و سقوط شجاعت و عروض خيانت از مرگ مكروهتر است.

(و الحياه فى موتكم) و زندگى در مرگ شما است.

(قاهرين) در آن وقت كه غالب باشيد و قاهر در روز هيجا به بقاى ذكر جميل و نيكنامى با وجود ثواب مطاوعت امام عادل و زندگى ابدى كه مجاهد را در آخرت واقع است.

و حاصل و چون حال بر اينمنوال است پس رغبت كنيد در قتال و جدال با اين جماعت بد فعال.

(الا و ان معاويه قاد) بدانيد كه معاويه غاويه كشيده است به حرب.

(لمه من الغوات) جماعتى اندك را از گمراهان و جاهلان.

(و عمس عليهم الخير) و پوشانيده است بر ايشان نيكويى را كه آن طريق حق است.

(حتى جعلوا نحورهم) تا آنكه گردانيده اند گودى سينه هاى خود را.

(اغراض المنيه) نشانه هاى سهامهاى موت، از طعن و ضرب و ساير اسباب فوت.