لطفا منتظر باشید ...
هر شمارش پذيرى پايان يابد، و آنچه انتظارش رود، فراز آيد.
حکمت 073
چون جريانهايى همانند باشند، واپسين هايشان در آيينه اولين ديده شوند.
حکمت 074
در داستان معروف ضرار پسر ضمره ضبابى است، به هنگام وارد شدنش بر معاويه و پرسش معاويه از حالات اميرمومنان، كه او در پاسخ گفت: خود شاهد بودم و شهادت مى دهم كه آن حضرت را در پاره اى موقفهاى نيايش وى ديدم، در حالى كه شب پرده هايش را آويخته بود و او در محراب خويش به پا ايستاده، دست به محاسن، چونان مار گزيده به خود مى پيچيد و با اندوه مى گريست و مى گفت: اى دنيا، اى دنيا، از من دور شو! آيا براى من خود را به نمايش گذاشته اى؟ يا به من ابراز شوق مى كنى؟ چنين روزى تو را روا مباد! هيهات! جز مرا بفريب، كه مرا در تو هيچ نيازى نيست كه سه طلاقه ات كرده ام تا بازگشتى در كار نباشد! آرى، دوران زندگى تو كوتاه است، ارزش تو بسيار اندك و آرزوهايت بسى ناچيز، آه، از كاستى توشه، درازى راه، دورى سفر و هنگامه بارانداز!
حکمت 075
در جريان صفين پرسشگرى از آن حضرت پرسيد: آيا اين حركت ما به سوى شام با قضا و قدر الهى بوده است؟ مولا در پاسخ او گفتارى طولانى دارد كه اين گزيده اى از آن است: اى واى تو! گويى پنداشته اى كه قضا و قدر الهى انعطاف ناپذير و جزمى است و سرنوشت انسانها محكوم به چنين جبرى است. اگر چنين باشد، بر نظام پاداش و كيفر مهر بطلان مى خورد و وعده و وعيد يكسره ساقط مى شود. بى گمان خداى سبحان بندگانش را در حال اختيار فرمان داده است و به عنوان هشدار از محرمات نهيشان فرموده است. او در عين گشايش- و نه توام با دست و پاگيرى و تنگنا- بندگان را مكلف سازد و در برابر كار كم مزد بسيار رقم زده باشد. آرى او با عصيان بندگان شكست نپذيرد و اطاعتش تحميلى و اجبارى نباشد، پيامبران را به شوخى رسالت ندهد و فرو فرستادن كتاب، پوچ نباشد و آسمانها و زمين و آنچه را در اين ميان است بى هدف نيافريده باشد. (اين پندار كسانى است كه كفر مى ورزند و واى از آتش بر آنان كه كافرند). (قرآن كريم، سوره 38، آيه 27(
حکمت 076
حكمت را هر كجا كه بود درياب، كه گاه در سينه منافقى جاى گيرد و چندان بى تابى كند تا بيرون افتد و با همدمانش در سينه مومن جاى گيرد.
حکمت 077
حكمت گمشده مومن است، پس حكمت را درياب هر چند از اهل نفاق.
حکمت 078
ارزش هر كسى همسنگ تخصص او است.
حکمت 079
به پنج چيز توصيه تان مى كنم كه سزاوار است در راه آن، اشتران را هر چه پرشتابتر برانيد: هيچ يكتان به هيچ روى جز به پروردگار خود اميد مبندد، هيچ يكتان در هيچ صورتى، جز از گناه خويش نهراسد، هيچ كسى- آن جا كه در مورد چيزى بيرون از قلمرو دانش وى مورد پرسش قرار مى گيرد- از گفتن نمى دانم شرم نكند و نيز هيچكس- وقتى چيزى را نمى داند- از آموختن آزرم ننمايد. به ويژه شمايان را به صبر توصيه مى كنم، كه جايگاه صبر در ايمان، جايگاه سر در بدن باشد، كه ايمان بى صبر را چونان تن بى سر، ارزشى نباشد.
حکمت 080
امام به مردى كه در باطن به آن حضرت بدبين بود و در ظاهر حضرتش را ثناى بسيار مى گفت و افراط مى كرد، گفت: من از آنچه مى گويى كمتر، و از آنچه در دل دارى برترم.
حکمت 081
يادمانان شمشير، در شمار افزونترند و ماندگار، و هم زاياترند و پربار.
