از مولا تفسير ((بى گمان با زندگى پاكيزه اى امكان زيستنش مى دهيم)) (قرآن كريم سوره 16، آيه 97( را- كه سخنى است از خداى عزوجل- پرسيدند، در پاسخ فرمود: آن قناعت است.
حکمت 222
با كسى شراكت كنيد كه روزى به او روى آورده است، چرا كه او ثروت آفرينتر از ديگران است. و از آن جا كه خواسته به او روى آورده، شركت با وى سزاوارتر است.
حکمت 223
در تفسير اين سخن حق كه: ((همانا خداى همواره به داد و به نيكى فرمان مى دهد))، (قرآن كريم، سوره 16، آيه 90( فرمود: عدل، همان انصاف است، و نيكى همان بخشش.
حکمت 224
هر آنكه به دستى كوتاه انفاق كند، از دستى بلند پاداش گيرد.
حکمت 225
مولا به فرزندش حسن فرمود: هرگز درگيرى را تو فراخواننده مباش، اما اگر دشمن به نبردت فراخواند، پاسخگويش باش چرا كه دعوتگر و آغازگر متجاوز باشد، و متجاوز ناگزير شكست پذيرد.
حکمت 226
گردن فرازى، ترس و بخل، خصلتهايى اند كه زنان را ارزشمندترين، و مردان را بدترينند. چرا كه چون زن گردن فراز باشد، تن فروشى نكند و چون بخيل باشد، دارايى خود و شويش را پاس دارد، و ترسو بودن از خطرهاى احتمالى اى كه او را تهديد مى كند، دورش مى سازد.
حکمت 227
از حضرتش خواستند كه خردمند را تعريف كند، فرمود: خردمند كسى است كه هر چه را در جاى خويش نهد. خواستند كه نادان را تعريف كند، فرمود: تعريف كردم
حکمت 228
به خدا سوگند دنياتان در چشم من، ناچيزتر است از استخوان خوكى در دست بيمارى جذامى.
حکمت 229
بى گمان گروهى خداى را به سوداى ثواب بندگى مى كنند، كه نيايش سوداگران است، گروهى ديگر از ترس، تن به بندگى مى دهند، كه بندگى بردگان است، در اين ميان تنها گروهى خداى را به انگيزه سپاس بندگى مى كنند، كه اين عبادت آزادگان است.
حکمت 230
زن سراسر آزار و بلا باشد، و اين از همه آزار دهنده تر كه گريزى از اين بلا نباشد!