و به مردى كه (به دشمنى امام عليه السلام) متهم بود، و در ستايش او افراط مى كرد، گفت: كمتر از آنم، كه تو گويى، و بيش از آنم، كه در انديشه ى تست.
حکمت 081
و فرمود: آنان كه در ميدان نبرد، از دم شمشير، جان به در برده اند، شمارشان پايدارتر و از فرزند، افزونترند.
حکمت 082
و فرمود: آن كه تاب »ندانم« گفتن ندارد، خويشتن به كشتن آرد.در تبليغ اين نكته كه آدمي، آنچه نداند، بگويد: ندانم.
حکمت 083
انديشه ى پير را دوستتر دارم، تا دلاورى جوان / و در روايتى ديگر:... تا بودن جوان در ميدان نبرد.
حکمت 084
و فرمود: در شگفتم از كسى كه نوميد مى شود و آمرزش خواهى، با اوست.
حکمت 085
و: ابوجعفر محمد بن على الباقر-بر آن دو درود باد-نقل كرده است كه: امام عليه السلام فرمود: دو آسايش از كيفر خدا در زمين بود، كه يكى از آن دو، از دست رفت و آن ديگرى، نزد شماست.پس، بدان درآويزيد!: اما، آن آسودگى كه برداشته شد، پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم بود، و آن پناه ديگر كه پايدارست، آمرزش خواهيست. خداى تعالى گفت: »تا تو، در ميان آنانى، ايشان را عذاب نخواهد كرد. و نيز تا آنگاه كه از نافرمانى خدا، آمرزش خواهند، آنان را عذاب نكند.« قرآن كريم-33:8.سيد رضى گفت: اين، از نيكوترين استخراجها و ظريفترين درك كردن هاست.
حکمت 086
و فرمود: آن كه ميان خويش و خدا، به صلاح آورد، خدا ميان او و مردم، به صلاح آورد. و آن كه كار آخرت خويش نيك گرداند، خدا، كار دنيايش نيك كند، و آن كه خويشتن را اندرز دهد، خدا، نگهدارنده اى بر او گمارد.
حکمت 087
و فرمود: فقيه كامل، آنست، كه مردم را از رحمت خدا نوميد ندارد، و از آسايش خدا، مايوس نسازد. و از عذاب خدا (نيز) آسوده نكند.
حکمت 088
و فرمود: فرودينه ترين دانش، آنست كه بر زبان جاى گيرد، و بلندپايه ترين آن، در همه ى اندامها پديدار شود.
حکمت 089
و فرمود: اين دلها را (نيز) چون تنها افسردگى گيرد. پس (دفع ملالشان را) گزيده هاى حكمت خواهيد.
حکمت 090
و فرمود: نبايد كه يكى از شما گويد: خدايا! از فتنه به تو پناه مى برم! زيرا، كسى نيست كه به فتنه درگير نباشد. و اما، آن كه پناه جويد، بايد كه از فتنه هاى گمراه كننده پناه جويد. كه همانا، پاك خداى گويد: »و به حقيقت دانيد! كه مالها و فرزندانتان، فتنه اند.« قرآن كريم-بخشي از آيه ي بيست و هشتم، از سوره ي انفال. و اين، بدان معنيست، كه خداى تعالى، آنان را به مالها و فرزندان، مى آزمايد، تا كسى كه به روزى خويش خشمگين است، از آن كه به قسمت خويش خرسندست، باز شناخته آيد. گرچه پاك خداى از آنان، بدانان داناترست. اما، مى آزمايدشان، تا كردارهايى كه در خور پاداش است، از آنان كه شايسته ى كيفر است، آشكار گردد. زيرا كه برخى شان، فرزندان پسر را دوست دارند، و دختران را ناخوش انگارند، و كسانى به افزون كردن مال، مهر ورزند و كاستى آن را خوش ندارند.شريف رضى گفت: اين سخن، يك شگفتيست كه در تفسير از امام عليه السلام شنيده شده است.
حکمت 091
از امام عليه السلام پرسيده شد، كه: نيكى چيست؟ پس گفت: نيكى، آن نيست، كه به مال و فرزندت افزايد، بلكه نيكى آنست كه دانشت فزونى گيرد. و بردباريت بزرگى گيرد. و به فرمانبردارى از پروردگارت، در مردم، به سرافرازى رسى. و اگر نيكى ورزيدى، خداى را سپاس گويى، و اگر بدى كردى، از خداى آمرزش خواهى، و به دنيا، دو كس را خوبيست: يكى: آن كه گناه ورزد، و به توبه جبران كند، و ديگرى آن كه به كارهاى نيك، شتاب گيرد.و فرمود: هر كار، كه با تقوا همراه شود، كاستى نگيرد. و چگونه آن كار كه پذيرفته شود، اندك به شمار آيد؟
حکمت 092
و فرمود: كسانى از مردم، به پيامبران شايسته تر (و نزديكترند) كه به آورده هاى آنان، داناترند. پس (امام عليه السلام) خواند: »نزديكترين مردم، به ابراهيم، آنانند، كه از او پيروى كنند، و اين، پيامبر و امت اوست، كه اهل ايمانند.« قرآن كريم-بخشي از آيه ي شست و هشتم، از سوره ي آل عمران. سپس گفت: دوست محمد صلى الله عليه و آله و سلم، آن كسيست كه خدا را فرمان برد، اگرچه خويشاونديش دور باشد. و دشمن محمد صلى الله عليه و آله و سلم، آن كسيست، كه خدا را فرمان نبرد، هر چند كه پيوند خويشى او نزديك بود.
لطفا منتظر باشید ...
