لطفا منتظر باشید ...
خطبه 018-نكوهش اختلاف عالمان
دعوايى نسبت به يكى از احكام اجتماعى نزد عالمى مى برند كه با راى خود حكمى صادر مى كند، پس همان دعوى را نزد ديگرى مى برند كه او درست برخلاف راى اولى، حكم مى دهد، سپس همه قضات نزد رييس خود كه آنان را به قضاوت منصوب كرد، جمع مى گردند، او راى همه را بر حق مى شمارد!! مبانى وحدت امت اسلامى در صورتيكه خدايشان يكى، پيغمبرشان يكى، و كتابشان يكى است، آيا خداى سبحان، آنها را به اختلاف فرمود؟ كه اطاعت كردند؟ يا آنها را از اختلاف پرهيز داد و معصيت خدا نمودند؟ آيا خداى سبحان، دين ناقصى فرستاد و در تكميل آن از آنها استمداد كرده است؟ آيا آنها شركاء خدايند كه هر چه مى خواهند در احكام دين بگويند، و خدا رضايت دهد؟ آيا خداى سبحان، دين كاملى فرستاد پس پيامبر (ص) در ابلاغ آن كوتاهى ورزيد؟ در حالى كه خداى سبحان مى فرمايد: (ما در قرآن چيزى را فروگذار نكرديم) و فرمود: (در قرآن بيان هر چيزى است) و يادآور شديم كه: بعض قرآن گواه بعض ديگر است و اختلافى در آن نيست. پس خداى سبحان فرمود: (اگر قرآن از طرف غير خدا نازل مى شد اختلافات زيادى در آن مى يافتند) همانا قرآن داراى ظاهرى زيبا، و باطنى ژرف و ناپيداست، مطالب شگفت آور آن تمام نمى شود، و اسرار نهفته آن پايان نمى پذيرد، و در تاريكيها بدون قرآن بر طرف نخواهد شد
