خطبه 231-خطبه اى در ذوقار

 (اين سخنرانى در سرزمين «ذى قار» «1» هنگام حركت به سوى بصره در سال 36 هجرى ايراد شد و واقدى آن را در كتاب «جمل» نقل كرد)
ويژگى پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم
پيامبر اسلام صلّى اللّه عليه و آله و سلّم آنچه را كه به ابلاغ شد آشكار كرد، و پيام هاى پروردگارش را رساند. او شكاف هاى اجتماعى را به وحدت اصلاح، و فاصله ها را به هم پيوند داد و پس از آن كه آتش دشمنى ها و كينه هاى بر افروخته در دل ها راه يافته بود، ميان خويشاوندان يگانگى بر قرار كرد.

خطبه 232-با عبدالله بن زمعه

(عبد الله بن زمعة «2» از ياران امام بود و درخواست مالى داشت، در جوابش فرمود)
احتياط در مصرف بيت المال
اين اموال كه مى بينى نه مال من و نه از آن توست، غنيمتى گرد آمده از مسلمانان است كه با شمشيرهاى خود به دست آوردند، اگر تو در جهاد همراهشان بودى، سهمى چونان سهم آنان داشتى، و گر نه دسترنج آنان خوراك ديگران نخواهد بود.
______________________________
 (1) ذى قار: نام سرزمينى است در نزديكى شهر بصره، كه جنگ اعراب و ايران پيش از اسلام در آن جا اتّفاق افتاده است.
 (2) عبد اللّه ابن زمعه كسى است كه پدر و عمو و برادرش در جنگ بدر به دست مسلمانان كشته شدند، جدّ او أسود، رسول خدا را فراوان آزار مى داد، اما او از شيعيان امام على عليه السّلام شد و فكر مى كرد، در تقسيم بيت المال به او بيشتر توجّه مى شود. امّا پاسخ قاطع امام او را بيدار كرد.