و درود خدا بر او فرمود: بخشش بيش از خويشاوندى محبت آورد.
حکمت 240
و درود خدا بر او فرمود: چون كسى به تو گمان نيك برد، خوشبينى او را تصديق كن.
حکمت 241
و درود خدا بر او فرمود: بهترين كارها آن است كه با ناخشنودى در انجام آن بكوشى.
حکمت 242
و درود خدا بر او فرمود: خدا را از سست شدن اراده هاى قوى، گشوده شدن گره هاى دشوار، و درهم شكسته شدن تصميم ها، شناختم.
حکمت 243
و درود خدا بر او فرمود: تلخكامى دنيا، شيرينى آخرت، و شيرينى دنياى حرام، تلخى آخرت است.
حکمت 244
و درود خدا بر او فرمود: خدا (ايمان) را براى پاكسازى دل از شرك، و (نماز) را براى پاك بودن از كبر و خودپسندى و (زكات) را عامل فزونى روزى، و (روزه) را براى آزمودن اخلاص بندگان، و (حج) را براى نزديكى و همبستگى مسلمانان، و (جهاد) را براى عزت اسلام، و (امر به معروف) را براى اصلاح توده ها ناآگاه، و (نهى از منكر) را براى بازداشتن بيخردان از زشتى ها، (صله رحم) را براى فراوانى خويشاوندان، و (قصاص) را براى پاسدارى از خونها، و اجراى (حدود) را براى بزرگداشت محرمات الهى، و ترك (ميگسارى) را براى سلامت عقل، و دورى از (دزدى) را براى تحقق عفت، و ترك (زنا) را براى سلامت نسل آدمى، و ترك (لواط) را براى فزونى فرزندان، و (گواهى دادن) را براى به دست آوردن حقوق انكارشده، و ترك (دروغ) را براى حرمت نگهداشتن راستى، و (سلام كردن) را براى امنيت از ترسها، و (امامت) را براى سازمان يافتن امور امت، و (فرمانبردارى از امام) را براى بزرگداشت مقام رهبرى، واجب كرد.
حکمت 245
و درود خدا بر او فرمود: آنگاه كه خواستيد ستمكارى را سوگند دهيد از او بخواهيد كه بگويد از حول و قوت خدا بيزار است زيرا اگر به دروغ سوگند خورد، پس از بيزارى، در كيفر او شتاب شود، اما اگر در سوگند خود بگويد (به خدايى كه جز او خدايى نيست) در كيفرش شتاب نگردد، چه او خدا را به يگانگى ياد كرد.
لطفا منتظر باشید ...
