نيايش اميرالمومنين (ع) خدايا! تويى سزاوار ستايشهاى نيكو، و بسيار و بى شمار تو را ستودن، اگر تو را آرزو كنند پس بهترين آرزويى، و اگر به تو اميد بندند پس بهترين اميدى. خدايا! درهاى نعمت بر من گشودى كه زبان به مدح غير تو نگشايم، و بر اين نعمتها غير از تو را ستايش نكنم، و زبان را در مدح آنان كه آرزوها را قطع مى كنند و مورد اعتماد نيستند باز نخواهم كرد، خداوندا! هر ثناگويى از سوى ستايش شده پاداشى دارد، به تو اميدوارم كه مرا به سوى ذخائر رحمت و گنجهاى آمرزش آشنا كردى. خدايا! اين بنده توست كه تو را يگانه مى خواند، و توحيد و يگانگى تو را سزاست، و جز تو كسى را سزاوار اين ستايشها نمى داند خدايا! مرا به درگاه تو نيازى است كه جز فضل تو جبران نكند، و آن نيازمندى را جز عطا و بخشش تو به توانگرى مبدل نگرداند، پس در اين مقام رضاى خود را به ما عطا فرما، و دست نياز ما را از دامن غير خود كوتاه گردان كه (تو بر هر چيزى توانايى).
خطبه 092-پس از كشته شدن عثمان
علل كناره گيرى از خلافت مرا بگذاريد و ديگرى را به دست آريد، زيرا ما به استقبال حوادث و امورى مى رويم كه رنگارنگ و فتنه آميز است، و چهره هاى گوناگون دارد و دلها بر اين بيعت ثابت و عقلها بر اين پيمان استوار نمى ماند، چهره افق حقيقت را (در دوران خلافت سه خليفه) ابرهاى تيره فساد گرفته، و راه مستقيم حق ناشناخته ماند. آگاه باشيد! اگر دعوت شما را بپذيرم بر اساس آنچه كه مى دانم با شما رفتار مى كنم، و به گفتار اين و آن، و سرزنش سرزنش كنندگان گوش فرا نمى دهم، اگر مرا رها كنيد چون يكى از شماها هستم، كه شايد شنواتر، و مطيع تر از شما نسبت به رئيس حكومت باشم، در حالى كه من وزير و مشاورتان باشم بهتر است كه امير و رهبر شما گردم.