و فرمود (ع): از دست شدن حاجت، آسانتر است از خواستن آن از نااهلان.
حکمت 064
و فرمود (ع): از بخشش اندك شرمنده مباش، زيرا نوميد ساختن، اندكتر از آن است.
حکمت 065
و فرمود (ع): پاكدامنى، زيور بينوايى است و سپاسگزارى، آرايش توانگرى است.
حکمت 066
و فرمود (ع): اگر آنچه مى خواستى ميسرت نشد، به هر حال كه هستى، قانع باش.
حکمت 067
و فرمود (ع): جاهل ديده نشود مگر در افراط يا تفريط.
حکمت 068
و فرمود (ع): چون عقل به كمال باشد، سخن اندك گردد.
حکمت 069
و فرمود (ع): روزگار بدنها را فرسوده سازد و آرزوها را تازه گرداند و مرگ را نزديك و اميدها را دور كند. هر كه بر آن ظفر يابد به رنج افتد و هر كه از دستش بدهد، سختى كشد.
حکمت 070
و فرمود (ع): هر كه خود را پيشواى مردم خواهد، بايد كه پيش از ادب كردن ديگران به ادب كردن خود پردازد و بايد كه ادب كردن ديگران به كردار باشد، نه به گفتار. كسى كه آموزگار و ادب كننده خويش است، سزاوارتر به تعظيم است، از آنكه آموزگار و ادب كننده مردم است.
لطفا منتظر باشید ...
