فطرت نسخه متنی

- كه يك روش خاصي در قرآن است - مسائل را به صورت سؤال طرح مي كند . وقتي مي خواهد دعوت به ايمان و عمل صالح كند مي فرمايد : ام نجعل الذين امنوا و عملوا الصالحات كالمفسدين في الارض ام نجعل المتقين كالفجار ( 1 ) . يعني ما سؤال مي كنيم شما خودتان جوابش را بدهيد . در دنباله همين نوع آيات است : انما يتذكر اولوا الالباب ( 2 ) صاحبان عقلها خودشان متذكر مي شوند . پس فطرياتي كه قرآن قائل است از نوع فطريات افلاطوني نيست كه بچه قبل از اينكه متولد شود اينها را مي دانسته و مجهز به اينها به دنيا مي آيد ، بلكه به معناي اين است كه استعداد اينها در هر كسي هست به طوري كه همينقدر كه بچه به مرحله اي رسيد كه بتواند اينها را تصور كند تصديق اينها برايش فطري است . پس آيه " و الله اخرجكم من بطون امهاتكم لا تعلمون شيئا و جعل لكم السمع و الابصار و الافئده لعلكم تشكرون " با اين مسأله كه توحيد ، فطري است و با اين مسأله كه قرآن بسياري از مسائل را به عنوان " تذكر " ذكر مي كند منافات ندارد ، چون " فطري است " به معني اين است كه احتياج به آموزش و استدلال ندارد ، نه به اين معنا كه قبل از آمدن به اين دنيا آنها را مي دانسته تا در اين صورت اين دو آيه با يكديگر منافات داشته باشند . اين در باب فطريات علمي .

1. ص / . 28

2. زمر / . 9