فطرت نسخه متنی

كشف شدني يعني اموري كه واقعيت دارد . انسان از راه عقل ، علم و استدلال ، آنچه را كه واقعيت دارد كشف مي كند . ولي ارزشها اموري است كه انسان اينها را خلق مي كند و مي آفريند ، قبلا وجود ندارد كه انسان اينها را كشف كند ، انسان اينها را خلق مي كند . همه حرفهاي اگزيستانسياليستها در مسأله ارزشها همين است . و لهذا اين اصطلاح هم در ادبيات امروز زياد آمده است : " انسان ارزشها را مي آفريند " در صورتي كه اين حرف ، حرف پوچي است ، " انسان ارزش را مي آفريند " يعني چه ؟ ! معناي اين حرف اين است كه در طبيعت خود ، مثلا ايثار و اثره ( 1 ) ( به قول عربها ) هر دو مساوي است ، عدل و ظلم مساوي است ، در ذات خود هيچ تفاوتي ميان عدل و ظلم نيست ، ولي انسان به عدل ارزش مي دهد ، آنگاه عدل با ظلم فرق مي كند ، مي شود داراي ارزش . ارزش را انسان به آن
- مي گويند - ماركسيست با شخصي مصاحبه اي داشته و اين شخص مدعي است كه او متن مصاحبه اش را با تغييراتي منتشر كرده .

مقدمه اي مي نويسد و فحشهاي دنيا را به آن مصاحبه كننده مي دهد و بعد مي گويد من اكنون عين مصاحبه را چاپ مي كنم . اين كتاب در دو بخش است ، بخش اولش راجع به ارزش حيات و زندگي و تكامل و تقريبا راجع به همين مسأله ارزشهاست ، و بخش دومش راجع به شعر نو . اشكال كننده سؤالات عجيبي مي كند . او از اول طرفدار فلسفه پوچي مي شود يا لااقل در آنجا از فلسفه پوچي دفاع مي كند كه همه چيز هيچ است و پوچ ، و زندگي يك راه حل بيشتر ندارد و آن خودكشي است . او پيرو فلسفه خودكشي است . حالا چرا خود جناب خودكشي نمي كند اين را ديگر از خودش بايد پرسيد . اين شخص مي خواهد كه اين نظريه را رد كند . كم كم مي رسند به همين مسأله ارزشها . در اينجا از منطق اگزيستانسياليسم پيروي مي كند ( چون ماركسيسم در اين مسائل نارساست ، خيلي هم نارساست ) و مي گويد ارزشها يك سلسله امور آفريدني هستند نه كشف شدني .

1. اثره يعني خود را مقدم داشتن ، ايثار يعني ديگري را بر خود مقدم داشتن .